8 tyg. Trening uważnego życia w różnych aspektach, kurs redukcji stresu oparty na uważności Mindfulness i psychoedukacji.

O dbaniu o siebie

Linda Lehrhaupt

Zapisanie się na zajęcia MBSR to krok w kierunku zrobienia czegoś dla siebie. Dla wielu z nas jest to zupełnie nowe doświadczenie. Co powstrzymuje tylu z nas przed okazaniem sobie pomocy? Kiedy zadajemy to pytanie, często pojawia się inne: „Czy mam prawo zrobić coś tylko dla siebie?”. Dla wielu z nas jest to trudne pytanie. Jeśli jesteś rodzicem, to poświęcenie czasu tylko sobie oznacza rozłąkę z dziećmi. Jeśli masz wymagającą pracę, może wydawać się nie w porządku, że wychodzisz z niej wcześniej i prosisz innych, żeby cię zastąpili. Jeśli sprawujesz opiekę nad którymś ze starzejących się rodziców, możesz się martwić, że pod twoją nieobecność coś może się z nim stać.

Rzadko kwestionuje się myśl, że dbanie o siebie jest czymś niewłaściwym lub samolubnym. I w tym sensie uważność może odegrać rewolucyjną rolę w naszym życiu. Jeśli kontynuujemy praktykę, całkiem możliwe, że zaczniemy kwestionować lub poddawać refleksji sprawy, które wcześniej uważaliśmy za oczywiste. To z kolei może otworzyć przed nami świat zupełnie nowych możliwości, a także sprawić, że zaczniemy podchodzić do samych siebie z taką samą troską i uwagą, jaką okazujemy innym.

Ważnym aspektem samoopieki jest zrozumienie, że najważniejszym elementem niezbędnym do faktycznej jej realizacji jest nasza gotowość do przejawienia inicjatywy. Jakże często, zwłaszcza jeśli doświadczyliśmy szeregu uciążliwych przeciwności, wpadamy w bierność i przestajemy się angażować, czekając na interwencję kogoś lub czegoś z zewnątrz. Dbałość o własny dobrostan tak naprawdę wiąże się z przyjęciem zaproszenia od własnego ciała, umysłu i serca, aby wciąż odnawiać z nimi kontakt, słucha

uważnie, rozpoznawać wszelkie wysyłane do nas „komunikaty” i odpowiednio na nie odpowiadać. Zwrócenie uwagi, że mamy spięte barki, i rozciągnięcie ich stanowi odzew na impuls podobny do tego, który skłania nas do zażycia kolejnej dawki lekarstwa, udania się na odkładane od dawna badanie kontrolne lub porozmawiania z kimś o istniejącym konflikcie.

Samoopieka oznacza wyczulenie na własne potrzeby. A ponieważ jedną z najtrudniejszych rzeczy dla wielu z nas jest nie tylko rozpoznanie, kiedy sami potrzebujemy troski, ale także okazanie jej sobie, więc uważność jako praktyka, która pomaga nam zauważa

, kiedy sami powinniśmy się życzliwie sobą zająć, jest dla nas głęboko odżywcza.

Źródło: Linda Lehrhaupt, Petra Meibert Mindfulness-Based Stress Reduction: The MBSR Program for Enhancing

Health and Vitality

MBSR (Mindfulness Based Stress Reduction) to program redukcji stresu opracowany w latach 70-tych XX wieku przez prof. Jona Kabat-Zinna w klinice leczenia stresu na uniwersytecie medycznym w Massachusetts, USA. Program był wszechstronnie i wielokrotnie badany pod względem jego skuteczności i sukcesywnie dopracowywany, aby przyjąć obecny kształt i chwili obecnej objęty jest prawem autorskim oraz może być prowadzony tylko przez certyfikowanych nauczycieli którzy przeszli proces szkolenia nauczycielskiego i mają za sobą dłuższe doświadczenie.

Praca w trakcie warsztatu polega na cotygodniowych spotkaniach grupowych prowadzonych przez trenera oraz indywidualnej pracy w domu.

Ćwiczymy obserwację oddechu, ciała, umiejętność bycia w chwili obecnej w różnorodnych sytuacjach życiowych, radzenia sobie w trudnych i stresujących momentach w życiu, a także w relacjach z ludźmi i w relacji do samego siebie. W programie znajduje się także łagodna forma uważnej pracy z ciałem. Rozwijamy uważność poprzez ciało w różnorodnych sytuacjach.

Spotkania odbywają się raz w tygodniu przez 8 tygodni i trwają ok. 3 h. W połowie kursu jest Dzień Uważności (zwykle w weekend), w trakcie którego praktykujemy różne formy praktyki uważności (mindfulness) oraz wymieniamy się doświadczeniami. Jest to pogłębiona i bardziej intensywna praktyka, która odbywa się w ciszy, z prowadzeniem przez nauczyciela. Dopiero pod koniec dnia uważności, wymieniamy się doświadczeniami, omawiamy je, dociekamy istoty doświadczenia.

Każdy uczestnik otrzymuje dostęp do nagrań audio, z sesjami prowadzonymi przez nauczyciela, do praktyki domowej oraz materiały szkoleniowe i materiały dodatkowe na mail. Nauczyciel dostępny pod mailem i telefonem przez cały okres kursu.

Czego uczymy się dzięki praktyce uważności?

– procesu aktywnego skupiania uwagi
– doświadczania poczucia własnej skuteczności
– postawy aktywnej w przeciwieństwie do pasywnej
– konstruktywnego radzenia sobie z problemami
– wyrabiania w sobie nieosądzającej i akceptującej postawy
– żywego kontaktu z doświadczaniem rzeczywistości w teraz
– uważnego radzenia sobie z trudnymi emocjami, bólem fizycznym i emocjonalnym
– przeciwdziałania rozproszeniu umysłu
– wzmacniania siły koncentracji
– dostępu do postawy cechującej się bezstronnością, spokojem i wewnętrzną stabilnością

Jakie cechy wyrabia się przez uważność?

– tolerancja emocjonalna – spostrzegawczość
– samorefleksja (uzmysławianie sobie tego, co robimy)
– współczucie
– zdolność do wyciszania zamętu w umyśle
– jasność umysłu
– pewność siebie i odwaga
– świeżość i elastyczność
– wolność od osądzania siebie
– ufność
– postawa akceptacji i nieosądzania

Jakie są ogólne zasady działania uważności?

Polepszenie umiejętności uświadamiania sobie procesów automatycznych, dziejących się poza naszym wpływem, na przykład niektórych emocji lub wzorców zachowania zniesienie automatycznych sposobów reagowania na rzecz bardziej świadomych zachowań, odczuwania i wzorców myślenia. Można odczuć jakiś impuls i umieć powstrzymać przymus działania pod jego wpływem.
Na podstawie tekstu Petry Meibert – psycholożki i naturoterapeutki, wicedyrektorki IMA (The Institute for Mindfulness-Based Approaches)